อิเลคตรอนพาราแมกเนติกเรโซแนนซ์ (EPR) เป็นเทคโนโลยีเรโซแนนซ์แม่เหล็กชนิดหนึ่งที่เกิดขึ้นจากโมเมนต์แม่เหล็กของอิเล็กตรอนที่ไม่มีคู่ สามารถใช้เพื่อตรวจหาอิเล็กตรอนแบบไม่มีคู่ในอะตอมหรือโมเลกุลของสารในเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ แล้วสำรวจพวกมัน ลักษณะโครงสร้างของสภาพแวดล้อมโดยรอบ สำหรับอนุมูลอิสระ โมเมนต์แม่เหล็กโคจรแทบไม่มีผลใดๆ และโมเมนต์แม่เหล็กทั้งหมด (มากกว่า 99%) มีส่วนทำให้เกิดการหมุนของอิเล็กตรอน ดังนั้นอิเล็กตรอนพาราแมกเนติกเรโซแนนซ์จึงเรียกอีกอย่างว่า "electron spin resonance" (ESR)

อิเลคตรอนพาราแมกเนติกเรโซแนนซ์ถูกค้นพบครั้งแรกโดยอดีตนักฟิสิกส์โซเวียต E·K·Zavois ในปี 1944 จาก MnCl2, CuCl2 และเกลือพาราแมกเนติกอื่นๆ นักฟิสิกส์ใช้เทคนิคนี้ครั้งแรกในการศึกษาโครงสร้างอิเล็กทรอนิกส์ โครงสร้างผลึก โมเมนต์ไดโพล และโครงสร้างโมเลกุลของอะตอมที่ซับซ้อนบางชนิด จากผลของการวัดเรโซแนนซ์อิเล็กตรอนแบบพาราแมกเนติก นักเคมีได้ชี้แจงพันธะเคมีและการกระจายความหนาแน่นของอิเล็กตรอนในสารประกอบอินทรีย์ที่ซับซ้อน ตลอดจนปัญหามากมายที่เกี่ยวข้องกับกลไกการเกิดปฏิกิริยา American B. Commoner และคณะ นำเทคโนโลยีอิเล็กตรอนพาราแมกเนติกเรโซแนนซ์มาใช้ในสาขาชีววิทยาเป็นครั้งแรกในปี 2497 พวกเขาสังเกตเห็นการมีอยู่ของอนุมูลอิสระในวัสดุพืชและสัตว์บางชนิด ตั้งแต่ปี 1960 เนื่องจากการพัฒนาเครื่องมืออย่างต่อเนื่องและนวัตกรรมทางเทคโนโลยีอย่างต่อเนื่อง เทคโนโลยีอิเล็กตรอนพาราแมกเนติกเรโซแนนซ์จึงถูกนำมาใช้ในฟิสิกส์ เซมิคอนดักเตอร์ เคมีอินทรีย์ เคมีเชิงซ้อน เคมีรังสี วิศวกรรมเคมี เคมีทางทะเล ตัวเร่งปฏิกิริยา ชีววิทยา และ ชีววิทยา. มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในหลายสาขา เช่น เคมี การแพทย์ วิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม และการสำรวจทางธรณีวิทยา